Σάββατο 30 Μαΐου 2009

ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΑΠΟ ΜΠΑΤΣΟΥΣ

Το όνομα μου είναι Daniel Patino Flor, είμαι από το Εκουαδόρ και δουλεύω σαν φωτορεπόρτερ από το 2004 για διάφορες εφημερίδες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης. Από το 2007 ζω στην Βαρκελώνη όπου τελειώνω το μάστερ μου. Στις 22 Μαΐου με συνέλαβε η αστυνομία στην Αθήνα ενώ κάλυπτα την διαμαρτυρία των μουσουλμάνων μεταναστών κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Ακολουθεί μια λεπτομερή παρουσίαση των γεγονότων.

Η διαμαρτυρία και η σύλληψη
Στις 14 Μαΐου 2009 έφτασα στην Αθήνα με σκοπό μέσα σε 10 μέρες να φωτογραφίσω την πόλη. Επισκέφθηκα τις γειτονιές Εξάρχεια, Μοναστηράκι, Πλάκα, Ομόνοια, Γκάζι, Λυκαβηττός και Ακρόπολη. Στις 22 Μαΐου στις 16:40 κατευθυνόμουν στο Σύνταγμα για ένα φωτορεπορτάζ στην Ερμού μέχρι το Μοναστηράκι. Ενώ το λεωφορείο κατευθυνόταν στο Σύνταγμα η αστυνομία είχε κλείσει το δρόμο και ο οδηγός πρότεινε να περπατήσουμε μέχρι το Σύνταγμα. Όταν έφτασα στην Βουλή πρόσεξα ότι μια διμοιρία της αστυνομίας κατευθυνόταν προς μια ομάδα διαδηλωτών.

Οι διαδηλωτές απάντησαν πετώντας πέτρες, κατέλαβαν τον δρόμο και απώθησαν τις αστυνομικές δυνάμεις. Μια άλλη ομάδα αστυνομικών εμφανίστηκε και πέταξε δακρυγόνα. Συνέχισα να φωτογραφίζω και στάθηκα σε μια πλευρά όπου υπήρχε αστυνομία και δημοσιογράφοι, ενώ η πλατεία είχε γεμίσει δακρυγόνα.

Γύρω στις 18:00 οι διαδηλωτές κατευθύνονταν προς την Ομόνοια, φωνάζοντας συνθήματα σε σχάση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το σεβασμό του Ισλάμ. Την προηγούμενη μέρα ένας αστυνομικός ενώ έλεγχε τα έγγραφα ενός μουσουλμάνου του πήρε το Κοράνι, (μπροστά στην γυναίκα και το παιδί του) το πέταξε και το πάτησε. Ενώ οι διαδηλωτές συνέχιζαν την πορεία διαμαρτυρίας, χάθηκε ο έλεγχος και άρχισαν να σπάνε ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Οι δρόμοι είχαν γεμίσει δακρυγόνα και φωτιές και ο κόσμος έτρεχε προς κάθε κατεύθυνση. Όλη αυτή την ώρα φωτογράφιζα τα γεγονότα.

Στις 18:45 μια νέα ομάδα αστυνομικών κατέφθασε με μηχανές. Από την αρχή είδα τις άγριες διαθέσεις τους και πράγματι ξεκίνησαν μια βίαιη καταστολή απέναντι στους διαδηλωτές και όποιον άλλον βρισκόταν εκεί. Ακινητοποιούσαν τον κόσμο χτυπώντας τον, συλλάμβαναν τους πάντες, και καθώς οδηγούσαν τον κόσμο στην άλλη πλευρά του δρόμου τους έδερναν όλους.

Ενώ φωτογράφιζα τα γεγονότα, ένας αστυνομικός ήρθε από πίσω μου και απείλησε να με χτυπήσει αν δεν τον ακολουθούσα, με χτύπησε στα πόδια και με έριξε στο πάτωμα για να μου βάλει χειροπέδες. Ενώ προσπαθούσα να του δείξω την δημοσιογραφική μου ταυτότητα, με έριξε στο πάτωμα με το πόδι του πάνω στο λαιμό μου. Ούρλιαζα δείχνοντας του την κάμερα μου και το διαβατήριο μου, αλλά δεν με άκουγε, ενώ πλησίασε ένας άλλος αστυνομικός (προφανώς ανώτερος του) που του ζήτησε να με απελευθερώσει.

Σηκώθηκα, έτρεξα στην άλλη πλευρά του δρόμου και απομακρύνθηκα αρκετά από τον συγκεκριμένο αστυνομικό. Περπάτησα 100 μέτρα, σταμάτησα να δω που είχα δεχθεί χτυπήματα και να ελέγξω τον εξοπλισμό μου. Ενώ κοιτούσα τις συλλήψεις που έκανε η αστυνομία, ένας αστυνομικός με πλησίασε από πίσω με έπιασε από το πουκάμισο, μου πήρε την κάμερα και με έσπρωξε μέσα σε ένα βαν μαζί με άλλους κρατούμενους, η ώρα ήταν 19:30.

Στα Ελληνικά κρατητήρια με μετέφεραν μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους (ένας από αυτούς ήταν ένα παιδί 13 ετών). Με γροθιές μας χτυπούσαν ενώ ανεβαίναμε στον 6ο όροφο. Οι αστυνομικοί κράτησαν τη κάμερα μου και τις κάρτες μνήμης και με έψαξαν 8 φορές. Πέταξαν κάτω όλο το περιεχόμενο της τσάντας μου και με ανάγκασαν να γδυθώ. Αφού ντύθηκα με ανέβασαν στον 12ο όροφο.

Στο ασανσέρ οι αστυνομικοί με έβριζαν στα Αγγλικά (δεν ήταν μεγαλύτεροι από 25 χρονών) “fuck you, mother fuckers, I will fuck your mother, and so on.” Καθώς με έβριζαν με χτυπούσαν στο κεφάλι και στο στομάχι. Το ασανσέρ σταμάτησε και μπήκε μέσα ένας πενηντάρης αστυνομικός, υποθέτω ότι του είπαν ότι είμαι φωτογράφος (κατάλαβα την λέξη φωτογράφος στα Ελληνικά). Ο αστυνομικός με κοίταξε, έβγαλε ένα μαχαίρι από τη ζώνη του και απειλώντας με είπε: “I will cut your balls and fuck you in the ass”. Οι άλλοι γέλασαν και τον ευχαρίστησαν για την "παράσταση".

Όταν φτάσαμε στο 12ο όροφο καθώς πηγαίναμε στο διάδρομο με κλότσησαν στους αστραγάλους, και με τους αγκώνες τους με χτύπησαν στο στήθος, το κεφάλι και το λαιμό. Με ξαναέψαξαν, πετώντας τα πράγματα από την τσάντα μου. Ζήτησα πολλές φορές να μιλήσω με κάποιο ανώτερο αξιωματικό αλλά κάθε φορά με χτυπούσαν περισσότερο. Τους έδειξα το διαβατήριο μου και ζήτησα να αναγνωρίσουν ότι είμαι φωτορεπόρτερ από το εξωτερικό αλλά μου πέταξαν το διαβατήριο και μου είπαν να μην μιλάω.

Περίμενα πολύ ώρα χωρίς να γνωρίζω τι γίνεται. Μετά από 6 ώρες με πήγαν στα κρατητήρια μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους, μου επέστρεψαν την κάμερα μαζί με τις κάρτες μνήμες που είχαν όμως διαγράψει το περιεχόμενο τους. Στις 24:30 τηλεφώνησα στους φίλους μου στην Αθήνα και τους ενημέρωσα για το τι γινόταν. Εκείνοι μου βρήκαν δικηγόρο και μίλησαν με την πρεσβεία του Εκουαδόρ για το τι συνέβαινε. Στις 02:00 είδα το δικηγόρο που μου είπε ότι όλες οι φωτογραφίες μου είχαν αντιγραφεί σε ένα DVD και ότι πιθανότατα θα με κατηγορούσαν για "πρόκληση ταραχών". Την επόμενη μέρα η υποψία του επαληθεύτηκε.

Συναντήθηκα με το δικηγόρο που θα αναλάμβανε την υπόθεση μου και μου είπε ότι η Ελληνική Αστυνομία με κατηγορούσε " ότι ήμουν μέλος μιας ομάδας 12 ατόμων που ξεκίνησαν τις ταραχές". Πουθενά στην κατηγορία δεν αναφερόταν ότι είμαι φωτογράφος από το Εκουαδόρ, ότι μένω στην Ισπανία όπου κάνω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Στις 16:30 πήγαμε στο δικαστήριο, όπου ο δικηγόρος μου πιστοποίησε ότι είμαι φωτογράφος, κάτοικος Ισπανίας και μεταπτυχιακός φοιτητής, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση μου αλλά η δίκη θα γίνει αυτή τη βδομάδα.

Κλείνοντας...
Ευχαριστώ εκ βαθέως όλους εκείνους στην Βαρκελώνη και Αθήνα που χωρίς όρους με βοήθησαν και συνέβαλαν στην απελευθέρωση μου. Την κυβέρνηση του Εκουαδόρ και τους αντιπροσώπους της στην Αθήνα για τον επαγγελματισμό και την ταχύτητα με την οποία χειρίστηκαν την υπόθεση μου. Τους δικηγόρους που με υπερασπίστηκαν και την Ελληνική Ένωση φωτογράφων για την παρέμβαση της. Ελπίζω όλοι εσείς που διαβάζετε την δήλωση μου να προβείτε σε κάθε νόμιμη ενέργεια για να μην μείνει αυτή η πράξη ατιμώρητη. Μην διστάσετε να πάρετε πρωτοβουλίες για την προάσπιση των ανθρώπινων
δικαιωμάτων και την ελευθερία του Τύπου για όλους τους φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους του κόσμου.

Επικοινωνία:
daniel_patino_flor@yahoo.com


ΠΗΓΗ: www.koutipandoras.gr

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

ΚΑΜΕΡΕΣ "ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ" ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ...



Στην τοποθέτηση καμερών παρακολούθησης, για λόγους ασφαλείας, σε παιδικές χαρές και παιδότοπους, συμφώνησαν(τα παιδιά και τους γονεις τους ρώτησαν??..δε νομίζω................) ο υπουργός Εσωτερικών Πρ.Παυλόπουλος και ο δήμαρχος Αθηναίων Ν.Κακλαμάνης, παρουσιάζοντας το νέο πλαίσιο λειτουργίας τους. Την τελική απόφαση θα λάβει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

Στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν χθες, Πέμπτη, οι κύριοι Παυλόπουλος και Κακλαμάνης κάλεσαν την αρμόδια ανεξάρτητη Αρχή να εγκρίνει το σχετικό αίτημα.

Ο δήμαρχος Αθηναίων επέκρινε την Αρχή διότι δεν έχει ακόμη απαντήσει στο ερώτημά του, το οποίο, όπως είπε, υποβλήθηκε έπειτα από καταγγελίες(από ποιούς δεν μας λέει ο Ομέρ Πριόνης..) για «περίεργες συμπεριφορές»(δηλαδή..?) σε παιδικές χαρές αλλά και για «απίστευτους βανδαλισμούς» που έχουν καταγραφεί. Τόνισε ακόμη, σύμφωνα με το Βήμα, ότι «είναι αδιανόητο να σκεφθούμε ότι μπορούν τα παιδιά να μείνουν χωρίς προστασία»(μπορείς να τους βάλεις και gps βρε συ...ή ακόμα καλύτερα να έχουν τον προσωπικό τους μπάτσο) και διαβεβαίωσε ότι στην περίπτωση που η Αρχή πει «όχι» στις κάμερες, θα ληφθούν άλλα μέτρα(αλίμονο καλέ που θα μείνετε με σταυρωμένα τα χέρια!!).

Ως εναλλακτική λύση για τις 147 παιδικές χαρές της Αθήνας, ο κ. Κακλαμάνης πρότεινε τη φύλαξή τους από περιφερόμενες ομάδες της Δημοτικής Αστυνομίας(και σκυλιά παρακαλώ ανίχνευσης αθωότητας,χαράς και ανεμελιάς), ανέργους που θα προσληφθούν μέσω του ΟΑΕΔ, καθώς και από την παρουσία γυμναστών του Οργανισμού Νεολαίας και Αθλησης στους χώρους.

Το νέο πλαίσιο λειτουργίας των παιδικών χαρών που παρουσιάστηκε, θέτει προδιαγραφές ασφαλείας καθώς έχει διαπιστωθεί ότι σημειώθηκαν 777 ατυχήματα μέσα σε έναν χρόνο, ενώ από τις 147 παιδικές χαρές της Αθήνας μόνο 23 τηρούν σήμερα τις προδιαγραφές του ΕΛΟΤ(και ποιός φταίει γι'αυτό άραγε??όχι η αμέλεια του δήμου??).

Σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο, με τις νέες ρυθμίσεις προβλέπεται πότε ένας χώρος κρίνεται κατάλληλος ώστε να δημιουργηθεί μια παιδική χαρά (π.χ. να μη γειτνιάζει με εγκαταστάσεις ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας ή να μη βρίσκεται κοντά σε εστίες μολύνσεων κτλ.)(άσχετα που σε πολλές περιοχές υπάρχουν κρυμμένες κεραίες..by the way πρόσφατα στις Συκιές κατέστρεψαν μία oι κάτοικοι και μπράβο τους!) και ορίζεται πώς πρέπει να σχεδιάζεται μια παιδική χαρά, ακολουθώντας τις αρχές του αειφόρου σχεδιασμού (ηλιακά φωτιστικά, κάδοι ανακύκλωσης, ανακύκλωση του νερού για την άρδευση των φυτών κτλ.)(εδώ καταστρέφουν τους χώρους πρασίνου θα ακολουθήσουν και τις "αρχές αειφόρου σχεδιασμού"??παρακαλώ...μόλις έφαγα..).

Τέλος, ο υφυπουργός Εσωτερικών Αθ. Νάκος ανακοίνωσε ότι για την υλοποίηση του προγράμματος της δημιουργίας παιδικών χαρών εγκρίθηκαν πιστώσεις συνολικού προϋπολογισμού 50.000.000 ευρώ(σύμφωνα με κάτι πρόχειρους υπολογισμούς : 10 στον υπουργό,10 στον υφυπουργό,10 στον Τσικίτας,10 για καμια βιλίτσα,5 για κανα "αναψυκτήριο",ε να μη βάλουμε 2-3 στην Ελβετία?..μένουν 2 εκατομμυριάκια..ντάξει..πετρούλες θα χει η παιδική χαρά φαντάζομαι..ε θα εξασκηθούν τα παιδάκια...τώρα που δεν ξέρω..στα πεντόβολα?στον πετροπόλεμο?..κάπου) ώστε να εκτελεσθούν 800 έργα. Προτεραιότητα θα δοθεί στα αστικά κέντρα, ενώ θα πραγματοποιηθούν έως τέσσερα έργα ανά δήμο.

ΒΡΕ ΔΕ ΜΑΣ ΧΑΙΡΕΤΑΤΕ....

Πηγή:www.in.gr